Każdy człowiek wypracowuje sobie mechanizmy ułatwiające szybkie reakcje. Ludzki mózg bez udziału świadomości nieustannie porównuje aktualną sytuację z wcześniejszymi doświadczeniami i wyzwala automatyczne działania i emocje. Cofnięcie ręki po dotknięciu gorącej rzeczy, uśmiech na widok przyjaciół… Wszystko działa dobrze do czasu, gdy mózg rozpozna sytuację, którą interpretuje jako zagrożenie. Uwalnia wtedy do organizmu hormony mobilizujące do szybkiego działania. „Uciekaj albo walcz” – brzmi komunikat. Hormony te mobilizują ciało, ale równocześnie blokują jasność myśli. Mózg mówi wtedy: To nie czas na analizę, to czas na działanie! Dlatego w sytuacjach, które – świadomie lub nie – kojarzą się z jakimś zagrożeniem, ludzie często tracą zdolność racjonalnego myślenia i spokojnej analizy. 
Jednym z obszarów pracy z coachem może być uświadomienie sobie obaw, które blokują coachee, oswojenie się z nimi i praca nad zmianą reakcji na nie, aby mózg w sytuacji stresowej pozwolił myśleć, a nie kazał działać odruchowo.